1 Samuel 12
1 سموئيل به مردم اسرائيل گفت: «هر چه از من خواستيد برای شما انجام دادم. پادشاهی برای شما تعيين نمودم.
2 حال، او شما را رهبری می‌كند. پسرانم نيز در خدمت شما هستند. ولی من پير و سفيد مو شده‌ام و از روزهای جوانی‌ام تا به امروز در ميان شما زندگی كرده‌ام.
3 اينک كه در حضور خداوند و پادشاه برگزيدۀ او ايستاده‌ام، به من بگوييد گاو و الاغ چه كسی را به زور گرفته‌ام؟ چه كسی را فريب داده‌ام و به كه ظلم كرده‌ام؟ از دست چه كسی رشوه گرفته‌ام تا حق را نديده بگيرم؟ اگر چنين كرده‌ام حاضرم جبران كنم.»
4 همه در جواب وی گفتند: «تو هرگز كسی را فريب نداده‌ای، بر هيچكس ظلم نكرده‌ای و رشوه نگرفته‌ای.»
5 سموئيل گفت: «خداوند و پادشاه برگزيدۀ او، امروز شاهدند كه شما عيبی در من نيافتيد.» مردم گفتند: «بلی، همينطور است.»
6 سموئيل گفت: «اين خداوند بود كه موسی و هارون را برگزيد و اجداد شما را از مصر بيرون آورد.
7 حال، در حضور خداوند بايستيد تا كارهای شگفت‌انگيز خداوند را كه در حق شما و اجدادتان انجام داده است به ياد شما آورم:
8 «وقتی بنی‌اسرائيل در مصر بودند و برای رهايی خود به حضور خداوند فرياد برآوردند، خداوند موسی و هارون را فرستاد و ايشان بنی‌اسرائيل را به اين سرزمين آوردند.
9 اما بنی‌اسرائيل از خداوند، خدای خود روگردان شدند. پس خدا هم آنها را مغلوب سيسرا سردار سپاه حاصور، و فلسطينی‌ها و پادشاه موآب نمود.
10 آنها نزد خداوند فرياد برآورده، گفتند: ما گناه كرده‌ايم، زيرا از پيروی تو برگشته‌ايم و بتهای بعل و عشتاروت را پرستيده‌ايم. حال، ما را از چنگ دشمنانمان برهان و ما فقط تو را پرستش خواهيم كرد.
11 پس خداوند جدعون، باراق، يفتاح و سرانجام مرا فرستاد تا شما را از دست دشمنان نجات دهيم و شما در امنيت زندگی كنيد.
12 اما وقتی ناحاش، پادشاه بنی‌عمون را ديديد كه قصد حمله به شما را دارد، نزد من آمديد و پادشاهی خواستيد تا بر شما سلطنت كند و حال آنكه خداوند، خدايتان پادشاه شما بود.
13 پس اين است پادشاهی كه شما برگزيده‌ايد. خود شما او را خواسته‌ايد و خداوند هم خواست شما را اجابت نموده است.
14 «حال اگر خداوند را احترام كرده، او را عبادت نماييد و احكام او را بجا آورده، از فرمانش سرپيچی نكنيد، و اگر شما و پادشاه شما خداوند، خدای خود را پيروی نماييد، همه چيز به خوبی پيش خواهد رفت؛
15 اما اگر برخلاف دستورات خداوند، خدايتان رفتار كنيد و به سخنان او گوش ندهيد، آنگاه شما را مثل اجدادتان مجازات خواهد كرد.
16 «حال، بايستيد و اين معجزۀ عظيم خداوند را مشاهده كنيد.
17 مگر نه اينكه در اين فصل كه گندم را درو می‌كنند از باران خبری نيست؟ ولی من دعا می‌كنم خداوند رعد و برق ايجاد كند و باران بباراند تا بدانيد كه كار خوبی نكرديد كه پادشاه خواستيد چون با اين كار، گناه بزرگی نسبت به خدا مرتكب شديد.»
18 سپس، سموئيل در حضور خداوند دعا كرد و خداوند رعد و برق و باران فرستاد و مردم از خداوند و از سموئيل بسيار ترسيدند.
19 آنها به سموئيل گفتند: «در حضور خداوند، خدای خود برای ما دعا كن تا نميريم؛ زيرا با خواستن پادشاه بار گناهان خود را سنگين‌تر كرديم.»
20 سموئيل به آنها گفت: «نترسيد! درست است كه كار بدی كرده‌ايد، ولی سعی كنيد بعد از اين با تمام وجود، خداوند را پرستش نماييد و به هيچ وجه از او روگردان نشويد.
21 بتها را عبادت نكنيد چون باطل و بی‌فايده‌اند و نمی‌توانند به داد شما برسند.
22 خداوند بخاطر حرمت نام عظيم خود، هرگز قوم خود را ترک نخواهد كرد، زيرا خواست او اين بوده است كه شما را قوم خاص خود سازد.
23 و اما من، محال است كه از دعا كردن برای شما دست بكشم، و چنين گناهی نسبت به خداوند مرتكب شوم. من هر چه را كه راست و نيكوست به شما تعليم می‌دهم.
24 شما بايد خداوند را احترام كنيد و از صميم قلب او را عبادت نماييد و در كارهای شگفت‌انگيزی كه برای شما انجام داده است تفكر كنيد.
25 اما اگر به گناه ادامه دهيد، هم شما و هم پادشاهتان هلاک خواهيد شد.»